-
1 związ|ek
m (G związku) 1. (zależność) connection (z czymś with sth); (między dwoma elementami) link; (powiązanie) relation (z czymś to sth); (między dwoma, wieloma elementami) relationship, interrelation(ship)- związek między pracą a płacą the relationship between work and pay- ścisły/luźny związek teorii z praktyką a close/loose relationship between theory and practice- wypowiedź mająca związek z dyskusją a statement pertinent a. relevant to the discussion- nie widzę związku między bezrobociem a przyrostem naturalnym I can’t see any relationship between unemployment and the birth rate- przekład pozostaje w bardzo luźnym związku z oryginałem it’s a very free a. loose translation (of the original)- wykazano niewątpliwy związek między paleniem tytoniu a zachorowalnością na raka the link between smoking and cancer has been established beyond all doubt- teoria jest zupełnie bez związku z rzeczywistością the theory bears no relation whatsoever to reality2. zw. pl (więź) (oparty na uczuciu, wspólnocie zainteresowań) bond przen.; (rodzinny, uczuciowy) tie zw. pl przen.- związki krwi blood ties- związki przyjaźni the bonds of friendship- umacniać związki rodzinne to strengthen family ties- łączyły ich silne związki duchowe there was a strong spiritual bond between them3. (wspólnota) relationship- związek monogamiczny a pair bond- wszystkie jej związki kończyły się wzajemnymi oskarżeniami all her relationships ended in bitter recriminations- nie potrafił wytrwać w jednym związku he could never make a relationship last- dziecko wniosło do ich związku wiele radości the baby brought a lot of joy into their relationship- żyć w wolnym związku to live together; to cohabit książk.- związek małżeński marital union- kobieta i mężczyzna połączeni związkiem małżeńskim a man and a woman joined in matrimony- zawrzeć związek małżeński to enter into marriage, to marry4. (organizacja) union, association- robotnicy zrzeszeni w związkach zawodowych organized labour a. labor US5. Chem. compound- związki węgla compounds of carbon, carbon compounds- trujące związki rtęci toxic mercury compounds- związek cywilny civil marriage- związek frazeologiczny Jęz. idiom- związek nieorganiczny Chem. inorganic compound- związek nitrowy Chem. nitro compound- związek organiczny Chem. organic compound- związek paradygmatyczny Jęz. paradigmatic relationship- związek pitagorejski Filoz. the Pythagoreans- związek przyczynowy causality- Związek Radziecki Hist. the Soviet Union- związek rządu Jęz. government- związek syntagmatyczny Jęz. syntagmatic relationship- związek taktyczny Wojsk. tactical unit- związek zgody Jęz. agreement- związki aromatyczne Chem. aromatics, aromatic compounds- związki nasycone Chem. saturated compounds- związki proste Chem. simple compounds■ bez związku [mówić, gadać] disconnectedly; [zdania, sceny, myśli] disconnected- pleciesz bez związku you’re talking gibberish pot.- w związku z czymś (z powodu) because of sth, on account of sth; by reason of sth książk.; (w wyniku) owing to sth, due to sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > związ|ek
См. также в других словарях:
kompleksowy — «ogarniający kilka różnych dziedzin; obejmujący jakąś zwartą całość, tworzący jakiś kompleks; zespołowy» Budownictwo kompleksowe. Automatyzacja, mechanizacja kompleksowa. System kompleksowy. Badania kompleksowe. Kompleksowy program rozwoju. ∆… … Słownik języka polskiego
komplekson — m IV, D. u, Ms. kompleksonnie; lm M. y chem. kompleksony «związki organiczne wiążące ilościowo w związki kompleksowe kationy metali, stosowane w analizie chemicznej do oznaczania większości metali w różnych materiałach, twardości wody itp.» … Słownik języka polskiego
koordynacyjny — przym. od koordynacja Praca koordynacyjna. ∆ chem. Chemia koordynacyjna «dział chemii zajmujący się badaniem wzajemnego podporządkowania się cząsteczek, atomów lub jonów, będącego wynikiem działania określonych sił, oraz powstawaniem układów o… … Słownik języka polskiego
kompleks — m IV, D. u, Ms. komplekssie; lm M. y 1. «zespół przedmiotów lub zjawisk uzupełniających się wzajemnie, tworzących pewną całość» Kompleks architektoniczny, przemysłowy. Kompleks leśny, skalny. Kompleks budynków, gmachów. Kompleks witamin. 2.… … Słownik języka polskiego
kwasowochromowy — ∆ chem. Barwniki kwasowochromowe «grupa barwników kwasowych o specjalnej budowie tworzących związki kompleksowe z chromem; stosowane do barwienia wełny» … Słownik języka polskiego
maskować — ndk IV, maskowaćkuję, maskowaćkujesz, maskowaćkuj, maskowaćował, maskowaćowany 1. «czynić coś niewidzialnym lub trudno dostrzegalnym; zakrywać, zasłaniać, zwłaszcza obiekty wojskowe, sprzęt bojowy itp. przed nieprzyjacielem» Maskować dół, pułapkę … Słownik języka polskiego
ferryt — m IV, D. u, Ms. ferrytycie 1. blm miner. «prawie czyste żelazo zawierające niewielkie domieszki niklu, kobaltu, miedzi i platyny; minerał stalowoszary o metalicznym połysku, silnie magnetyczny» 2. fiz. ferryty «półprzewodniki wykazujące… … Słownik języka polskiego
